అభిసారిక – శాంతి నిర్మల పెదపోలు

కళ్ళ ముందు ఎందరున్నా..
నా చూపులు మాత్రం నీకోసం… వెదుకుతూనే ఉంటాయి..!
మనసెందుకో నీవే కావాలని… మారాము చేస్తూనే ఉంటుంది..!
నీవు నా కలగా మిగిలినప్పుడు..
గుండె గాయం అశ్రు కణమై..
నేల రాలుతుంటే దోసిట బంధించలేని నిస్సహాయత నాది…!
నా సున్నితభావాలు త్రెంచ లేని..
శృంఖలాలై నను కదలకుండా.. చేసేసాయి..!
ప్రేమ చూపుట నానేరమైనది..!
నీ పలుకు గంధం.. మాయమయ్యింది..!
కాలం కాల నాగై కాటువేస్తే…
విరహపు విషం ఒళ్ళంతా… కమ్మేసింది ..!
మమకారం కళ్ళను.. కనబడకుండా మసకేసింది..!
ఈ సమయంలో నీవే.. మంత్రమేసి నను కాపాడాలి..!
నీ స్పర్శ లేపనం పూస్తే కానీ..
ఈ ప్రాణం నిలబడదు..!
వైద్యుడవై రావా ప్రియా..!
నా బ్రతుకునీవై నిలపవా..!!

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top